Een strijkkwartet” was al lang een plan, de pure evenwichtige vorm, klassiek, met veel “grote voorbeelden”. Heel wat mensen probeerden het me dan ook uit het hoofd te praten, tot één zinnige collega adviseerde “gewoon doen”.



Het project start met “7 War Sensations”, voor het muziektheater project “Slachtwerk” (tekst van Elvis Peeters, productie “Tirasila”, 2004) met het toenmalige “Rubio String Quartet”. Al snel werd het plan gesmeed om een tweede kwartet schrijven dat samen met de War Sensations op CD kon komen.



Tijdens het werk aan “Liefdesverklaringen” 5 nieuwe delen, bleek het Rubio Quartet te zijn gesplit, daar zat ik met 2 kwartetten in mijn schuif. Nieuw plan: een versie voor strijkkwartet, bandoneon en sopraansax, en meteen een originele compositie voor deze bezetting er bij: Konkordiaplatz, drie nieuwe delen.



Wietze Beels (viool), Christophe Pochet (viool), Leo De Neve (altviool), Benjamin Glorieux (cello) samen met Koen Van Roy (sopraansax) en Gwen Cresens speelden, als Orquesta Tanguedia, in de legendarische Studio Toots aan de Reyerslaan in een productie van Klara. (opnames en mixage door Walter De Niel)



Konkordiaplatz is de naam die men geeft aan het samenvloeien van 2 gletsjers. Te vinden in de Alpen, zowel als in de Himalaya. Het citaat op de cover “Waanzin ligt op de loer, verzoening is fragiel” komt uit een recensie van NRC Handelsblad van de voorstelling “Rover, Dronkeman”